Iedere miskraam is anders. Wanneer en of het uit zichzelf begint weer je niet. Het gaat in ieder geval gepaard met bloedverlies, het verliezen van stolsels en krampen.
Soms komt het vanzelf opgang en soms heb je hulp nodig door bijvoorbeeld het medicijn misoprostol of een curettage.
Hoe dan ook. Een miskraam doet veel met je! Het fysieke gedeelte eist meestal eerst al je aandacht op. Een miskraam is geen prettige lichamelijke ervaring en het verdriet wat erbij zit maakt het zeker niet makkelijker.
Na het fysieke gedeelte kan het zijn dat je zo de trein weer op stapt. Maar juist dan is het belangrijk om even stil te staan.
"Stil staan bij je verdriet en je gevoel."
Door de miskraam voel je je leeg. Je bent verdrietig. Je wens voor een kindje is nu (weer) een 'ver-van-je-bed-show'. Het kan zijn dat je een traumatische ervaring aan je miskraam hebt overgehouden omdat het meer behelsde dan je had verwacht. Misschien heb je een tijdje een onregelmatige menstruatie en heb je het gevoel dat je maar blijft bloeden.
Het is normaal dat je je verdrietig of leeg voelt. Zodra je de positieve test in je handen had begon je al met plannen maken. Hoe zou het zijn? Misschien had je al wel namen bedacht, misschien wist je zelfs al wanneer je met verlof zou gaan.
Als je dan een miskraam krijgt valt je toekomstperspectief van dat moment weg. Je moet je plannen wijzigen. Het gaat niet zoals jij dit wilde. Daarnaast kunnen de zwangerschapshormonen die nog in je lichaam aanwezig zijn een grote rol spelen bij het verdriet.
Een miskraam is een gebeurtenis die je nooit zult vergeten. Het verwerken van je miskraam voorkomt dat je een trauma oploopt.
Hoe kun je dit doen?